Umowa reasekuracji jest umową ubezpieczenia zawieraną przez jedną jednostkę (reasekuratora) w celu zrekompensowania innej jednostce (cedentowi) odszkodowań z tytułu jednej lub wielu umów ubezpieczenia zawartych przez tę inną jednostkę (umów bazowych).

Wszystkie umowy reasekuracji zawarte przez Grupę PZU przenoszą znaczące ryzyko ubezpieczeniowe na reasekuratora, dlatego uznano je za posiadane umowy reasekuracji w rozumieniu MSSF 17 i do ich wyceny stosuje się MSSF 17.

Dla umów reasekuracji biernej Grupa PZU stosuje takie same zasady identyfikacji, klasyfikacji, wyceny i prezentacji jak w przypadku umów ubezpieczenia z następującymi kluczowymi wyjątkami:

  • umowy reasekuracji biernej dzielą się na trzy grupy rentowności:
    • umowy, w przypadku których występuje zysk netto na moment początkowego ujęcia;
    • umowy, w przypadku których występuje koszt netto bez znaczącej możliwości powstania zysku netto po momencie początkowego ujęcia;
    • pozostałe umowy, dla których występuje koszt netto ze znaczącą możliwością powstania zysku netto po momencie początkowego ujęcia;
  • przepływy pieniężne mieszczą się w granicach umowy, jeżeli wynikają z istotnych praw i obowiązków istniejących w okresie sprawozdawczym, w którym jednostka:
    • jest zobowiązana do zapłaty kwot reasekuratorowi; lub
    • ma materialne prawo do korzystania z usług reasekuratora;
  • modele wyceny mające zastosowanie do umów reasekuracji biernej są następujące:
    • ogólny model wyceny (GMM);
    • podejście oparte na alokacji składki (PAA);
  • umowy reasekuracji biernej są wyceniane oddzielnie od bazowych umów ubezpieczenia, których dotyczą. Jednostka stosuje spójne założenia w celu określenia wielkości szacunków wartości bieżącej przyszłych przepływów pieniężnych z tytułu grupy umów reasekuracji biernej oraz szacunków wartości bieżącej bazowych umów ubezpieczenia. Oprócz stosowania spójnych założeń Grupa PZU dokonuje następujących modyfikacji w celu określenia wielkości szacunków wartości bieżącej przepływów pieniężnych z tytułu reasekuracji biernej w porównaniu z bazowymi umowami ubezpieczenia:
    • szacunki wartości bieżącej przyszłych przepływów pieniężnych z tytułu grupy umów reasekuracji biernej uwzględniają wpływ ryzyka niewykonania zobowiązania przez reasekuratora z uwzględnieniem wpływu zabezpieczenia i kosztów związanych z uregulowaniem sporów;
    • oszacowanie korekty z ryzyka z tytułu ryzyka niefinansowego ustala się w taki sposób, aby stanowiło ono kwotę ryzyka przenoszonego przez cedenta na reasekuratora;
  • wymogi dotyczące ustalania marży kontraktowej w momencie początkowego ujęcia są zmienione w odniesieniu do umów reasekuracji biernej w celu odzwierciedlenia faktu, że dla takich grup umów nie występuje niewypracowany zysk, a zamiast niego występuje koszt netto lub zysk netto z tytułu nabycia umowy reasekuracji. W związku z tym na moment początkowego ujęcia:
    • Grupa PZU ujmuje koszty lub zyski netto z tytułu nabycia grupy umów reasekuracji biernej jako marżę kontraktową, wycenianą w kwocie równej sumie wartości przepływów pieniężnych z tytułu realizacji usług, wartości każdego składnika aktywów lub zobowiązania, której ujmowania zaprzestano na ten dzień, a uprzednio ujmowanego w odniesieniu do przepływów pieniężnych związanych z grupą umów reasekuracji biernej, wszelkich przepływów pieniężnych mających miejsce na ten dzień; chyba że
    • koszt netto kupna ochrony reasekuracyjnej dotyczy zdarzeń, które miały miejsce przed nabyciem grupy umów reasekuracji biernej, w którym to przypadku koszty te ujmuje się bezpośrednio w wyniku finansowym jako koszt.

Dodatkowo, jeżeli straty z umów ubezpieczenia rodzących obciążenia są ujmowane w momencie początkowego ujęcia, Grupa PZU ujmuje zysk z tytułu umów reasekuracji biernej w zakresie, w jakim umowy reasekuracji biernej zostały zawarte przed zawarciem umów bazowych lub w tym samym czasie. Jeżeli jednostka jest uprawniona do utworzenia komponentu odzyskania strat w momencie początkowego ujęcia, związany z nim przychód koryguje wartość początkową marży kontraktowej;

  • w  skonsolidowanym  sprawozdaniu  z  sytuacji  finansowej,  skonsolidowanym  rachunku  zysków  i  strat  oraz w skonsolidowanym sprawozdaniu z całkowitych dochodów, dla umów reasekuracji biernej Grupa PZU prezentuje odrębnie:
    • koszty netto z tytułu umów reasekuracji biernej:
      • alokację składek reasekuracyjnych – wynagrodzenie, do którego reasekurator spodziewa się być uprawniony w zamian za usługi świadczone w danym okresie;
      • kwoty należne od reasekuratorów: zwrot odszkodowań poniesionych w bieżącym okresie, z wyłączeniem wszelkich komponentów inwestycyjnych; zwrot kosztów poniesionych w bieżącym okresie; zmiany związane z przeszłą usługą; komponent odzyskania straty i zmiany założeń (tzw. unlocking) komponentu odzyskania straty;
    • przychody lub koszty finansowe z tytułu reasekuracji:
      • wpływ wartości pieniądza w czasie;
      • wpływ ryzyka finansowego.